Duizeligheid

Lees voor
Print

Duizeligheid

Iedereen is wel eens duizelig. Duizeligheid is moeilijk te omschrijven. De hersenen lijken verkeerde signalen te krijgen over de ruimte om u heen. Van duizeligheid weten we meestal niet waar het vandaan komt, zoals bij pijn. Dat maakt het soms erg lastig de oorzaak aan te wijzen.

Oorzaak

Ieder mens krijgt de hele tijd informatie over de ruimte om zich heen en over de plek van het lichaam daarin. Die informatie komt van evenwichtsorganen, de ogen en signalen uit spieren en pezen. Vooral de benen en de nek geven informatie over de stand van het lichaam en het hoofd ten opzichte van het lichaam.

Al deze informatie wordt verwerkt in de hersenstam en de kleine hersenen. Van daaruit gaan prikkels naar de spieren van het lichaam. Zo zorgen we dat we houding en evenwicht aanpassen en bewaren. Signalen met informatie gaan ook naar de grote hersenen, waar het bewustzijn zit. Komen daar verkeerde signalen binnen of signalen die nog niet bekend zijn? Dan ontstaat het gevoel van duizeligheid. Duizeligheid is dus de ervaring van een gevoel. Dat kan net als pijn niet worden gemeten.

Drie vormen van duizeligheid komen het meest voor:

Benigne Paroxysmale Positie Duizeligheid (BPPD)

BPPD is de meest voorkomende vorm van duizeligheid. Het is een vorm van draaiduizeligheid. Bij BPPD is het evenwichtsorgaan verstoord. Dat komt omdat er soort gruis in een kanaal van het evenwichtsorgaan drijft.

BPPD is een onschuldige maar lastige vorm van draaiduizeligheid. Bij BPPD heeft u steeds korte aanvallen waarin de omgeving om u heen draait en moeilijk in balans blijft. Aan het begin kunt u ook misselijk zijn. De klachten zijn vaak ’s morgens erger dan later op de dag. Door het hoofd in een bepaalde richting te draaien, krijgt u een aanval. Momenten waarop dat gebeurt zijn bijvoorbeeld:

  • omdraaien in bed
  • achterover gaan liggen
  • overeind komen
  • bukken
  • opzij en omhoog kijken

Cervicogene duizeligheid

Cervicogene duizeligheid wordt veroorzaakt door de houding van de wervelkolom van de hals en de houding van het hoofd. Klachten kunnen ontstaan door een trauma van de nek, artrose of spierspanning.

De ziekte van Menière

Bij de ziekte van Ménière kunt u opeens heftige aanvallen van duizeligheid krijgen. Ook kunt u minder goed horen of last hebben van oorsuizen. Bij de ziekte van Ménière zit er waarschijnlijk te veel vloeistof in het evenwichtsorgaan.

Behandeling

Soms kunnen oefeningen helpen tegen de klachten.

Oefeningen bij BPPD

Meestal gaat BPPD na verloop van tijd weer over. Voor BPPD bestaat ook een programma met oefeningen. Doe die veertien dagen achter elkaar. De oefeningen ziet u op de afbeelding.

  • Herhaal elke oefening vijf keer.
  • Houd elke stand tien seconden vast.
  • Doe dit twee keer per dag.
  • Houd de ogen open tijdens het oefenen.

Oefeningen bij cervicogene duizeligheid

Bij cervicogene duizeligheid kunt u stapoefeningen doen:

  • Zet de hiel van de ene voet tegen de tenen van de andere voet en loop zo in kleine stapjes op één lijn vooruit.
  • Doe dezelfde oefening terwijl u met kleine bewegingen ’ja’ knikt met uw hoofd.
  • Doe dezelfde oefening terwijl u met kleine bewegingen ’nee’ schudt met uw hoofd.
  • Doe dezelfde oefening terwijl u met grote bewegingen ’ja’ knikt met uw hoofd.
  • Doe dezelfde oefening terwijl u met grote bewegingen ’nee’ schudt met uw hoofd.

Oefen in ieder geval veertien dagen achter elkaar. Doe de oefeningen twee keer per dag, met de ogen open. Oefen vijf minuten per keer.

Advies bij de ziekte van Menière

Voor de ziekte van Menière zijn er geen speciale oefeningen die helpen. Ons advies is om goed rust te nemen. Zorg voor weinig spierspanning in uw nek, schouders en hoofd.

Wat vindt u van deze informatie?