Tergooi MC zet elektrische bakfietsen in om bloed te prikken bij patiënten thuis

Tergooi MC zet elektrische bakfietsen in om bloed te prikken bij patiënten thuis

Medewerkers van Tergooi MC gaan sinds kort op twee elektrische bakfietsen door Hilversum om bij patiënten thuis bloed af te nemen. Ideaal voor mensen die niet mobiel genoeg zijn om naar een bloedafnamepost te komen en voor de medewerkers van het ziekenhuis een efficiënte, duurzame en gezonde manier om door het drukke Hilversumse verkeer te gaan. Reporter Susanne van Velzen van de Gooi en Eemlander sprong ook op de fiets en reed mee met medewerker bloedafname Rianne Brouwer.

‘Een mooi vat hoor’. Rianne Brouwer tikt zachtjes en bewonderend op de ader van mevrouw Nijland. ‘Ja dat roepen ze iedere keer’, zegt de Hilversumse lachend. In haar relaxstoel in haar eigen vertrouwde woonkamer aan de Oosterengweg wacht ze geduldig op de naald die Rianne voorzichtig in haar arm zet. Voor de driemaandelijkse controle van haar bloed in verband met haar suikerziekte hoeft Hanna Nijland (85) niet meer zelf naar het ziekenhuis.

Opvallende verschijning

Medewerkers van de afdeling bloedafname van Tergooi MC parkeren hun speciale elektrische bakfiets tegenwoordig voor de deur van haar flatwoning. Vandaag zit Rianne Brouwer op de fiets. Een opvallende verschijning in de Hilversumse straten in haar witte ziekenhuiskleding op de witte fiets met het logo van het ziekenhuis. ‘Ja ik heb wel bekijks onderweg’, zegt Brouwer. Ze is werkt sinds december vorig jaar in het ziekenhuis en vindt het heerlijk om nu ook op de fiets naar haar patiënten te kunnen.

‘Het is milieuvriendelijk en een stuk makkelijker om door het drukke verkeer te gaan. Als je in het centrum van Hilversum moet zijn kun je met de auto nooit een parkeerplaats vinden. Heel onhandig. En het is ook nog eens gezond om lekker buiten op de fiets te zitten. Als het sneeuwt, stormt of regent pak ik wel de auto hoor.’

Bruidegom voor het leven

Ze opent de klep van de bakfiets en tilt de koffer met naalden, buisjes voor het bloed en haar administratie eruit. Even later zit ze op haar hurken naast mevrouw Nijland. Sinds corona komt het ziekenhuis bij haar aan huis voor bloedafname. ‘Ik heb ook op de hersenafdeling van het ziekenhuis gelegen nadat ik was gevallen verderop in de straat. Tijdens het oversteken werd ik niet goed. Een man zag het en belde een ambulance. En nu heb ik een rollator. Mijn bruidegom voor het leven, noemde de arts hem’, lacht de Hilversumse.

Rianne Brouwer drukt een pleister op de prikplek en pakt haar spullen in. Op naar het volgende adres. In Hilversum-Noord woont meneer Lammertink in de Hertog Aelbrechtstraat. Brouwer trapt stevig door op haar elektrische bakfiets. Onderweg vertelt ze dat ze na tien jaar als dierenartsassistent graag met mensen wilde werken. Ze werkt nu bijna een jaar op de afdeling bloedafname. ‘Ik vind het fantastisch werk. Soms komen mensen bij ons nadat ze net slecht nieuws gekregen hebben. Dan is het heel fijn om even met ze te kunnen praten. Daar neem ik echt tijd voor.’

Luisterend oor

Ook voor de patiënten die ze aan huis bezoekt is ze even een luisterend oor. Er zijn mensen voor wie zij de enige is die ze die dag spreken. Meneer Lammertink (94) heeft zijn linkermouw al opgestroopt als ze voor de deur staat. ‘Even een vuist maken, u bent makkelijk te prikken’, constateert ze. Hij waarschuwt dat hij bloedverdunners slikt. Brouwer drukt de pleister stevig en wat langer vast. Hij woont nog zelfstandig maar alleen naar het ziekenhuis gaan lukt hem niet meer. Voor zijn huis staat een auto maar daar rijdt hij niet meer zelf in. ‘Mag niet meer van de familie. Mijn broer rijdt me nog weleens.’

Rianne Brouwer schuift zijn rollator weer naar hem toe. ‘Wanneer hoor ik of het bloed goed is?’ Ze legt hem uit dat de uitslag via zijn dokter komt. Het is tijd om terug te fietsen naar Tergooi MC. Daar ‘leest’ ze de gegevens van de patiënten in en brengt de buisjes naar het lab. ‘Ik dacht altijd dat ik niet met mensen wilde werken. Maar dit is zo leuk werk. Als een patiënt moeilijk te prikken is, vind ik het fijn wanneer het in één keer lukt.’

Dit artikel is geschreven door Susanne van Velzen en verscheen op 19 oktober 2022 in de Gooi en Eemlander en is met toestemming gepubliceerd op de website van Tergooi MC.

E-mail nieuwsbrief