Tergooiers

Klara Honorits

1 april 2021

Klara Honorits: ‘Ik probeer me echt in de denkwereld van patiënten te verplaatsen’

Tergooiers: #3 Gespecialiseerd cardiocare HCK-verpleegkundige Klara Honorits

In Tergooi werken mensen in vele verschillende functies en vakgebieden. In de serie ‘Tergooiers’ vertellen zij over de inhoud van hun werk en wat hen motiveert. Deze aflevering gaat over Klara Honorits. Zij is gespecialiseerd cardiocare verpleegkundige en werkt op de HartCatheterisatieKamers (HCK) waar patiënten hartkatheterisaties en dotterbehandelingen ondergaan.

 

‘Mijn motivatie om in de zorg te gaan werken is gebaseerd op een praktische beslissing. Ik deed een vooropleiding tot danseres jazz en modern aan de Hogeschool voor de Kunsten in combinatie met de middelbare school. In havo 5 besloot ik dat ik van dans niet mijn beroep wilde maken. De toekomst voor een baan was veel te onzeker. Ik bedacht me dat er in de zorg altijd wel iets is dat bij je past. Je kunt zoveel kanten op en je hebt meer zekerheid op een baan.’

Hart voor cardiologie

‘Ik ben begonnen als verpleegkundige en in iedere vervolgopleiding ben ik steeds dieper op de materie van het hart ingegaan. Zo stroomde ik door naar de medium care van de cardiologie en daarna de high care (hartbewaking). Inmiddels ben ik bijna twaalf jaar HCK-verpleegkundige en ik leer nog iedere dag. Bij de hartkatheterisaties en dotterbehandelingen wordt er met röntgenbeelden en contrastmiddel gekeken naar de kransslagaderen die op het hart liggen. Als het nodig is plaatsen we een stent om het bloedvat beter doorgankelijk te maken voor het doorstromen van het bloed. Een stent is een soort pennenveertje dat op de plaats van de vernauwing het bloedvat open houdt.

‘Ook halen we via een punctie door de borstkas overmatig vocht uit het hartzakje waardoor het hart weer zonder belemmering kan kloppen. Daarnaast plaatsen we pacemakers en speciale infusen die wel tot twee jaar kunnen blijven zitten zodat patiënten met medicatie naar huis kunnen. Doordat er röntgenstraling bij de behandelingen wordt gebruikt werken we in een beschermend loodpak. Die zijn gelukkig niet meer van echt lood, maar van een speciaal geweven materiaal dat een stuk lichter is, maar alsnog aanzienlijk zwaar.’

Geen sleur

‘Wat het mijn werk voor mij zo speciaal maakt? Het is een hele dynamische, uitdagende en spannende baan waar geen dag hetzelfde is. Het is werk dat een fysieke, maar ook een mentale inspanning vraagt. Van binnen ziet iedereen er net weer anders uit en dat maakt dat iedere ingreep uniek is. En de manier waarop patiënten met hun situatie omgaan varieert enorm. Sommigen zijn ontspannen en anderen komen met spoed op de behandeltafel omdat ze een hartinfarct doormaken en verkeren in doodsangst en hebben veel pijn. Ik probeer me echt in de denkwereld van die mensen te verplaatsen: wat nou als ik hier zou liggen? Of mijn vader of moeder? Dan hoop je toch ook dat er iemand lief, zorgzaam en begripvol voor mij of mijn familie zal zijn! Hoewel we vaste werktijden hebben en overdag werken bestaat sleur hier absoluut nooit. Er is een dagprogramma met een aantal geplande procedures, maar er komen er ook spoedgevallen en patiënten van andere afdelingen binnen. En je hebt ook oproepdiensten waarbij je binnen dertig minuten na een spoedoproep in Tergooi moet zijn voor noodgevallen, zoals een hartinfarct of mensen die acuut een pacemaker nodig hebben.’

Drie verschillende rollen

‘Mijn werkzaamheden bestaan uit drie verschillende rollen die de hele dag rouleren. De eerste is de “steriele rol” waarbij ik naast de interventiecardioloog sta die een dotterbehandeling uitvoert. Ik reik alle materialen aan die het lichaam ingaan. Het mooie is dat er tijdens de behandeling overleg is tussen de interventiecardioloog en rest van het team. Je wordt echt betrokken bij de besluitvorming van de hartkatheterisatie of dotterbehandeling. Dat maakt ook dat je echt meedenkt in de stappen die de interventiecardioloog maakt. Je kunt dus niet even in je gedachten afdwalen.’

‘De tweede rol is de van “omloopverpleegkundige” waarbij je meer over de patiënt ontfermt. Tijdens de procedures zijn patiënten wakker en hebben echt begeleiding nodig in een voor hun onverwachte en meestal angstige situatie. Voor mij is het dan de uitdaging om het onderzoek of behandeling, hoe raar het ook klinkt, zo prettig mogelijk te laten zijn.

‘Daarnaast is er ook een ”regierol” waarbij je het hartritme en de bloeddruk tijdens de behandeling in de gaten houdt. Ook registreer je de handelingen en materialen in het elektronisch patiëntendossier.’

Geoliede machine

‘Doordat je op een HCK afhankelijk bent van een goede samenwerking, is het van cruciaal belang dat we op elkaar zijn ingespeeld. Het moet echt een geoliede machine zijn. De rol die we allemaal hebben is afgestemd op een onderdeel van de behandeling. We hebben vaak aan een blik of een paar woorden genoeg om te weten wat er aan de hand is. En of er snel actie ondernomen moet worden. Vaak horen we van buitenstaanders die even meekijken op onze afdeling of van nieuwkomers dat ze zo onder de indruk zijn van deze samenwerking. Je kunt op een HCK niet zelf met de eer strijken, het is altijd een samenspel, een teamprestatie, waarbij een ieder zijn rol invult. En heb ik ook groot respect voor de verantwoordelijkheid van de cardiologen die de eindbeslissing moeten nemen. Net zoals wij in de directe patiëntenzorg onze rol vervullen hebben we ook een fantastisch team op de backoffice die de planbare zorg regelt en alle omliggende zaken om ons heen. Daar sta ik niet altijd bij stil, maar dat is ook een onmisbare rol in het totaal plaatje!’

Ga ik flauwvallen?

‘Het gekste dat ik ooit zag, gebeurde met een patiënt die een hartinfarct doormaakte en tijdens de dotterprocedure een hartritmestoornis kreeg. Wij zagen aankomen dat hij snel zou flauwvallen en dat hij een elektrische shock nodig had om niet te overlijden. Zelf had hij nog niets door en vertelde hij een verhaal dat hij graag naar de camping ging. Ik legde uit dat hij snel zou flauwvallen maar dat we goed voor hem zouden zorgen. “Echt waar, ga ik flauwvallen?”, vroeg hij nog voordat hij wegviel. Nadat ik hem de elektrische shock gaf, kwam hij weer bij en ging verder waar hij was gebleven met zijn verhaal over de camping!’

Empathie en eerlijkheid

‘Doordat je mensen begeleidt in een periode die kort is (een behandeling duurt meestal 1 tot 1,5 uur vanaf het moment dat ze de kamer opkomen), maar heftige reacties kunnen geven is empathie en eerlijkheid over de behandeling cruciaal. We laten de patiënt ook de gemaakte röntgenbeelden zien. Dat geeft veel inzicht in wat er aan de hand is. Zo hebben ze meer motivatie om bijvoorbeeld te stoppen met roken of hun leefstijl aan te passen. Mensen zijn heel dankbaar als je ze gerust hebt weten te stellen of als je ze een goede uitleg hebt gegeven. Dat is heel belangrijk: je hebt dan echt het gevoel dat je er voor ze bent geweest.’

Juiste keuze

‘Of het voor mij de juiste keuze is geweest om de zorg in te gaan? Ja, want hierin kan ik alles in kwijt wat ik leuk vind! Het was destijds een moeilijke keuze om te stoppen met mijn dansopleiding. Voor mijn hobby ben ik trouwens altijd blijven dansen. Daardoor heb ik afleiding en ontspanning na een dag flink concentreren op mijn werk en blijf ik in goede conditie om het werken in deze omstandigheden nog heel wat jaren vol te houden.’


Bekijk meer afleveringen van de serie ‘Tergooiers’. Ben je naar aanleiding van dit verhaal benieuwd geworden hoe het is om te werken in de zorg? Neem eens een kijkje op onze website ‘Werken bij Tergooi’

Deel dit bericht:

E-mail nieuwsbrief