Met een infuus naar huis: nieuwe stap in onze kinderzorg

Met een infuus naar huis: nieuwe stap in onze kinderzorg

‘We hebben een heel nieuw zorgproces opgezet voor kinderen die langdurig antibiotica nodig hebben via het infuus’, vertelt gespecialiseerd kinderverpleegkundige Tamara de Graaf-Hop. ‘Die kinderen bleven eerder lang op de afdeling. Maar nu gaan ze naar huis zodra het medisch verantwoord is. De KinderThuisZorg komt dagelijks thuis langs om de antibiotica toe te dienen.’

Thuis verder behandelen

Kinderarts Karin Miedema licht toe wanneer dat kan: ‘Het hangt af van de infectie, maar het gaat vaak om ernstige bacteriële infecties waarbij je langdurig moet behandelen, zoals bij hersenvliesontsteking, gewrichtsontsteking of bloedvergiftiging. Eerst moet een kind goed opgeknapt zijn – dus geen koorts meer hebben, en de ontstekingswaarden moeten zijn gedaald. Als we hierin voldoende vooruitgang zien, kunnen ze naar huis. Dit betekent nog niet dat ze klaar zijn, je verplaatst eigenlijk de ziekenhuiszorg naar thuis. Dit heeft nog wel wat voeten in de aarde. Want alles moet perfect geregeld zijn.’

Een pompje in een tasje

‘Voor zo’n thuisinfuus gebruiken we een elastomeerpomp: een klein, draagbaar pompje dat continu medicijnen afgeeft,’ vertelt ziekenhuisapotheker Gijsje Boeke. ‘Kijk, het lijkt op een ballonnetje gevuld met medicijnen, met daaraan een slangetje. Door de rek van het ballonnetje stroomt het antibioticum met een vaste snelheid via het infuus het lichaam in – zonder elektriciteit of batterijen. Het fijne is dat je het aan je lichaam draagt. Daarom heb je geen infuuspaal meer nodig en kan je lekker makkelijk rondlopen en bewegen.’

Hoe werkt het thuis?

Tamara de Graaf-Hop: ‘Hier in het ziekenhuis sluiten we de eerste pomp aan. De afdeling Farmacie maakt daarna pompjes voor meerdere dagen, die thuis in de koelkast bewaard moeten worden. De KinderThuisZorg komt op afgesproken tijden langs om het pompje te vervangen. En de ouders krijgen duidelijke uitleg. Geen vechtsporten of klimmen. Maar wandelen, naar school of een filmpje kijken met je broertje? Dat kan gewoon.’

Een elastomeerpomp

Juiste zorg op de juiste plek

Kinderarts Miedema: ‘Wanneer kinderen opknappen zijn ze er vaak snel klaar mee om in het ziekenhuis te liggen. Ze willen naar huis. En terecht. Thuis herstellen is gewoon prettiger. Ouders hoeven niet meer heen en weer te reizen tussen gezin en ziekenhuis. Het geeft rust. En het past bij de zorg van de toekomst. We streven ernaar om de juiste zorg op de juiste plek te geven; liever niet in het ziekenhuis als dat niet echt noodzakelijk is. Dit is beter voor het kind, beter voor het gezin, beter voor het ziekenhuis. En het werkt gewoon!’

Tamara de Graaf-Hop: ‘De KinderThuisZorg komt langs, maar wij blijven op de achtergrond beschikbaar. Bij controle op de polikliniek kijken we of het goed gaat. Als er tussendoor iets is, zijn we oproepbaar.’

Pieter (9) mocht naar huis met infuus

Toen hun zoon Pieter al een week in het ziekenhuis lag, kregen moeder Claire en haar man goed nieuws. Ze vertelt: ‘Hij zou vier weken antibiotica krijgen. En daarvan moest zeker twee weken via het infuus. Toen bleek dat hij na een dag of acht naar huis mocht met een infuus en KinderThuisZorg, dacht ik alleen maar: wat fijn!’

De overgang naar thuis voelde veilig. Claire: ‘Je zit op een punt dat je weet dat de antibiotica aanslaat. Dat het gevaar langzaam geweken is. Dan is het juist prettig dat hij in zijn eigen omgeving kon herstellen. Want als het niet verantwoord was geweest, had ik gezegd: hou hem alsjeblieft in het ziekenhuis. Maar nu kon het. En dat gaf zóveel rust.’

Naar de bioscoop

‘Pieter knapte thuis snel op,’ vertelt Claire. ‘We waren weer samen als gezin na een periode waarin ons leven door zijn ziekenhuisverblijf behoorlijk op zijn kop stond. Maar nu was hij weer thuis, en werd wakker met ons. Lekker ontbijten en avondeten met z’n allen. Er kwamen vriendjes langs, hij kon een beetje gamen, we zijn zelfs naar de bioscoop geweest. Pieter kon gewoon weer een beetje meedoen en dat was echt fijn!’

Het pompje en het infuus waren goed te doen. ‘We wisten: om half tien kwam de KinderThuisZorg, en dan hing er weer een nieuwe ballon voor de volgende 24 uur. Dat liep strak. Thuis hielden we alles scherp in de gaten. Loopt het infuus goed door? Werkt het zoals het moet? In het ziekenhuis denk je daar minder over na – daar is altijd iemand in de buurt. Thuis voel je toch meer verantwoordelijkheid. Dan blijf je automatisch alert.’

Dankbaar

Met Pieter gaat het inmiddels weer goed. Claire kijkt er dankbaar op terug. ‘In ons dorp lag een ander jongetje met dezelfde bacterie zes weken in het ziekenhuis. Wij mochten na anderhalve week al naar huis. Dat is beter voor iedereen: voor het kind, het gezin, het ziekenhuis én de zorgkosten. Ik vond het echt fantastisch dat dit kan. Dan besef je: wat is het in Nederland goed geregeld!’

E-mail nieuwsbrief